Στο «ποτέ» Παραμένω Με σβησμένο Κερί -στα λόγια ο Γιώργος Συμνιανάκης
Ετικέτα: ποίηση
Μόνο αυτό σκεφτόμουν
Σιωπές και τσιγάρα και ακόρεστα φιλιά σε μέτρο ακαθόριστο. Κρυμμένος στη ψυχή και φανερός στο λίκνο μου. Ν’ αποστραγγίζεις αφανέρωτα τις ουτοπίες του μυαλού μα να υπάρχεις. -στα λόγια η Γεωργία Σαρρίδου
Άδεια σελίδα
Είναι που είμαι μεθυσμένη; Η άδεια σελίδα έχει γεμίσει γράμματα μα είναι άδεια. -στα λόγια η Γεωργία Σαρρίδου
Άγρυπνες νύχτες
Τις νύχτες τις κράταγα για τη σιωπή. Τις άφηνα άθικτες για παραμύθια. -στα λόγια η Γεωργία Σαρρίδου
χρυσός αιώνας της αναγέννησης
Όταν έτρωγα το γλυκό από το κουτί και με έβλεπες άνοιγα τις καρέκλες στην κουζίνα ήθελα να μπορούσε να είναι κάποιος εκεί όταν δεν ήξερα πώς να βάζω το κουτάλι στο στόμα μου -ένα όραμα από την Ισμήνη Κατσάβαρου
χαλαρή τετάρτη
και το τραπέζι πριν στρωθεί είναι θλιβερά άδειο και πια δε στρώνεται ποτέ γιατί κανείς δεν τρώει -ένα όραμα από την βήτα ταυ
Θέσεις
Κι έπαιρνα εγώ τη θέση Στο σκοτάδι Και εσύ στο φως Σαν σε σκακιέρα -ένα όραμα από τον Γιώργο Συμνιανάκη
Οι αισθήσεις της Σύλβιας
Μια νύχτα χωρίς φεγγάρι Κρατούν ταινίες στα χέρια Σφραγίζουν τις χαραμάδες Της κουζίνας Κλείνουν τον αέρα Ανοίγοντας το γκάζι -στα λόγια ο Γιώργος Σιλιβάκος
Μορφή Ύπαρξης
Και η μορφή ύπαρξης μιας γυναίκας θλιμμένης γίνεται χειμώνας σκληρός η άνοιξη δεν έρχεται -στα λόγια ο Γιώργος Σιλιβάκος
«Το κοινωνικοπολιτικό εμπεριέχεται σχεδόν πάντα στο ατομικό τραύμα»
«Θεωρώ σημαντικό να σκεφτόμαστε το φως ως πράξη. Έτσι τονίζεται και η ευθύνη πως αν δεν πράξουμε, το σκοτάδι θα παραμείνει σκοτάδι.» -λόγια και ερωτήσεις από την Ισμήνη Κατσάβαρου
στίξη 