Τότε έτρωγα από το χέρι σου όταν το στομάχι μου είχε κλειδώσει και εσύ με την σειρά σου με κρατούσες ασφαλή από τους περίεργους ήχους που το σπίτι μας έκανε, ένα σπίτι χτισμένο από τα δάκρυα και τα γδαρσίματα των προηγούμενων μας ζωών. -στα λόγια ο Σπύρος Μάρκος
στίξη 