-στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Εν αναμονή ην ο λόγος.
Σαν να λέμε
οι καλύτερες στιγμές
σε μια συναυλία
είναι οι στιγμές της σιωπής.
Τα πράγματα αργούν
να κουμπώσουν στη θέση τους
και βολεύονται απλά
με το να πέφτουν λίγα εκατοστά
πιο νωρίς ή πιο αργά
–μικρά κενά τετράγωνα
που θα μείνουν έτσι για πάντα–
Τα απογεύματα με το βλέμμα στον τοίχο,
όταν τίποτα δεν περιμένω να συμβεί,
σημαίνουν παύση·
η γάτα που παίζει μπροστά μου ίσον παύση
γράφω ένα ποίημα, παύση
κι η προσοχή στο μεταίχμιο τεντώνεται
περιμένοντας να έρθει
το επόμενο πρωί για να φύγει η μέρα,
το επόμενο τραγούδι για να φύγει η σιωπή
και δεν εξηγείται με λόγια απλούστερα
πως η δημιουργία του κόσμου
ήρθε λίγο πριν τη μετάβαση
πως τα τραγούδια γράφτηκαν
πάντα μέσα σε παύσεις
πως η ζωή βολεύεται από το σώμα μας
λίγες στιγμές πιο νωρίς ή
λίγες στιγμές πιο αργά.
{το ποίημα δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στο Generation 404}
–φωτογραφία από Pinterest–
στίξη 