περισυλλέγω πτώματα που πέθαναν από λέξεις όπως πεθαίνει η Μέδουσα μέσα από έναν καθρέφτη -στα λόγια: Σταμάτης Παρασκευάς – Ελένη Γεωργίου
Κατηγορία: Poe-try
Διττότητα #2
Αυτό που σε ξενυχτάει τα τροπικά βράδια (η ύψιστη ειρωνεία…), με δόξα και τιμή επιστρέφει, τότε που λιγότερο το χρειάζεσαι -στα λόγια: Σταμάτης Παρασκευάς – Ελένη Γεωργίου
Διττότητα #1
Καλοδεχούμενη η μουσική σου στο άδειο μου κρεβάτι. Μέσα σε λίγες μόνο στιγμές συνέβη αυτό, που ήδη κρυφά είχα προβλέψει -στα λόγια: Σταμάτης Παρασκευάς - Ελένη Γεωργίου / φωτογραφία: paranoiko_xaos
Γι’ αυτό και γράφω για σένα
Γράφουμε όχι μόνο για όσα δεν είπαμε μα και για όσα δεν αντέχουμε να σκεφτούμε. -στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Η αγάπη
Οι άνθρωποι αγαπούν και δεν το ξέρουν: δυο με τ' αγκάθι, μια με τον ανθό. Καθώς τρυπούν τον άλλον, υποφέρουν σαν ξέρουν πως δεν κάνουν το σωστό. -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Ο μονόλογος του δεσμώτη
Έξω ξημέρωσε κι εγώ βλέπω σκιές. Και ποιος μιλάει στο βάθος; -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Κάνε ένα έτσι και σβήσ’ το
βγες στο μπαλκόνι και σβήσε τα φώτα στην πόλη –άσε μόνο τους ακάλυπτους· ο αντίλαλός τους ακόμη μας ξυπνάει– -στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Η ώρα του Ίκαρου
Σηκώθηκε ο Ίκαρος Απ' τα πελάγη Κι απ' την αρχή Φτιάχνει φτερά -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Μας εγκατέλειψε οριστικά
Αθήνα οι δρόμοι σου φόβος τις νύχτες τα λεωφορεία σου γεμάτα όνειρα που πάνε κι έρχονται στη δουλειά και στο σπίτι. -στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Ο χάρτης
Κλειστές οι πόρτες στο μπαλκόνι μας Ήρθαν Χριστούγεννα και Πάσχα Πλέκουν τα Μέσα την αγχόνη μας Κι όλοι σιχάθηκαν τη μάσκα -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
στίξη 