χοτέλ μπαλάσκα

χοτέλ μπαλάσκα είναι η μόνη περιγραφή που μπορεί αυτή τη στιγμή να με χωρέσει την ώρα που όλο το πορτοκαλί έχει αδειάσει την πόλη -στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης

Στον ακάλυπτο

Η ώρα είναι 1:56 κι εγώ φοράω λευκά εσώρουχα κάθομαι οκλαδόν στο πάτωμα και απλώς γράφω ποιήματα. Μηχανάκια περνούν απλώς απ' έξω. -στα λόγια η Γαρουφαλιά Στέτου

Ο εαυτός μου και η ποίηση

Να τρίζω τα δόντια στην προσπάθεια να απαρνηθώ τις προσδοκίες που μου φόρεσαν, για να μοιάζω κολακευτική μαριονέτα σε άγουστους και άγευστους κουκλοπαίχτες. -στα λόγια η Κ.Π.

Ως Εάν Εκείνος

πίσω τρίζει, τρίζει, τρίζει, μας έχει σπάσει τα ωά, στο πορτ μπαγκάζ έχει στηθεί ο Πύργος της Πελοποννήσου -στα λόγια η Γεωργία Καλαφάτη (aka Sugahspank!)

Χωρίς Χέρια, Χωρίς Μνήμη

Κάτι μικρό—έστω ένα δίστιχο—πριν κοιμηθούμε να σβουράει μέσα μας. Γράψε, και βάλε λέξεις όπως εσώτερος, άχθος, λυκαυγές, ίμερος, ερέβος. Γράψε χωρίς χέρια. Γράψε μόνο με μνήμη -στα λόγια η Δήμητρα Καλλιγέρη