Είδα έναν νέο να τον σκοτώνουν οι ίδιες του οι προσδοκίες, τα όνειρα που φύτεψε έγιναν κόκκινη θηλιά στο λαιμό του -στα λόγια η Δήμητρα Καλλιγέρη
Ετικέτα: ποίηση
Ρίζες
Όχι, καθόλου δεν είμαστε οι ρίζες που κρύβονται, που κάτω από το χώμα μένουν σιωπηλές, που τίποτα δεν διαταράσσουν -στα λόγια η Δήμητρα Καλλιγέρη
Όλα όσα έγιναν
Μου έμαθαν το σώμα σαν λάθος. Το δέρμα μου είχε ορθογραφικά. Κάτω απ’ τα στήθη, ένα ναι. Στον λαιμό, ένα όχι. -στα λόγια η Σπυριδούλα Μίχου
Εκείνη
Κι εκείνος δεν κοιμάται πάρα μόνο στον καναπέ και κάθε που ξυπνάει ανάβει ένα τσιγάρο -στα λόγια ο Γιώργος Συμνιανάκης
Οι λέξεις κάποτε
Τώρα τα βράδια τις ψάχνω με φακό και είναι μούδιασμα το γέλιο τους μέσα στην ησυχία. -στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Αποκριά
και τότε οι θνητοί έβγαλαν τις μάσκες και αντιλήφθηκαν, πως πια δεν ήταν ζωντανοί, αλλά νοτισμένος χαρτοπόλεμος μιας γης πλανεμένης. -στα λόγια η Ολυμπία Θεοδοσίου
Η μεταμόρφωση του κακού
Κοιτάζω μέσα στο χάσμα τη ρωγμή της επανάστασης, αλλάζω το αίμα μου γίνεται «Μαύρο» -στα λόγια ο Γιώργος Σιλιβάκος
Δικαιοσύνη
Μα είναι το ανθρώπινο που πάντα αποτυγχάνει. -στα λόγια ο Γιώργος Συμνιανάκης
Σκάβοντας νύχτα ο τρυποκάρυδος
απόψε όμως θα αφήσει το ροκάνισμα θα φάει τις φωλιές των άλλων -στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Φλόγες ή το παραμύθι δύο κεριών
Είναι λογικό· στους χτύπους της καρδιάς η συνήθεια λειτουργεί, σαν νάρκη δεμένη με αλυσίδα στον αστράγαλο. –στα λόγια η Κωνσταντίνα Καλογεροπούλου
στίξη 