Να είναι πολλές Να μην ξεμείνω Να με σώσουν. -στα λόγια η Ιωάννα Λυχούδη
Ετικέτα: στίξη φεστιβάλ
Πανάθεμά σε ’20
Δεν θέλω πια να τραγουδώ μονάχος μου στο σπίτι θέλω στα κέντρα να γλεντώ και να με λεν ξενύχτη -παίζουν οι: Φώτης Βεργόπουλος / Πάνος Δημάκης / Shushan Kerovp / Σταμάτης Αναστόπουλος
Μια σκισμένη σελίδα από ημερολόγιο
Στο μεταξύ, οι μέρες περνάνε σαν βραδυκίνητα τρένα, ασθμαίνοντας βαριά. Εγώ, απλώς αναβάλλω ταξίδια και μετράω τα ρέστα από τα τσιγάρα της εβδομάδας. -στα λόγια η Νεφέλη Πιτσή
Black moor fish
Οι προσωπικές μας φυλακές, περιτριγυρισμένες από συρματοπλέγματα και αόρατες τροχοπέδες... -έργο από την Άννα Xατζηαγγέλου
Σκηνές από το 2011
Είναι έντεκα το βράδυ, μέρα Πέμπτη. Ένας χειμώνας απόλυτης αποσύνθεσης. Αυτό είναι. Ο πατέρας δεν έχει δουλειά δυο μήνες. Όλοι σφίξανε τσέπες, παντελόνια· -στα λόγια ο Παντελής Αδαμίδης
Τα Κορίτσια
Σε αυτό το σύμπαν, μακριά από το ανδρικό βλέμμα, οι γυναίκες απολαμβάνουν, ειδυλλιακά, την φύση και την συντροφιά η μία της άλλης, σε ένα αιώνιο καλοκαίρι. -ταινία από τη Νεφέλη Γκογκώτση
(άτιτλο)
Ίσως αν μπορούσα να αλλάξω την μορφή μου, Να μην το έκανα ποτέ. Να μπορώ να υπάρχω ως ένα προσδιορισμένο «εγώ». -στα λόγια η Ιρίνα Τζανακάκη
Η ζωή μου στο χωριό
Η ζωή μου στο χωριό είναι απλή, λιτή. Έχει μυρωδιά από τριανταφυλλιές, γιασεμί, αγιόκλημα. -φωτογραφικό έργο από την Κωνσταντίνα Αντωνοπούλου
Ιώδιο
Μητέρα σου ήπια όλο το ιώδιο, Μητέρα συγγνώμη, με καίει πολύ. -στα λόγια ο Δημήτρης Κανέλλας
Ως Το Τέλος
-κομμάτι από τους Stasi_Jo και Megz
στίξη 