-στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Ένα δάκρυ
Για κάθε βράδυ
Μοναξιάς
Ένα δάκρυ
Για κάθε απώλεια
Συναισθήματος
Ένα δάκρυ
Για κάθε στιγμή
Που πέθανε
Για κάθε γέλιο
Που ξεθώριασε
Ένα δάκρυ
Για τα χρόνια
Έσβησαν
Πνίγηκα
Μέσα στα τόσα
Δάκρυα
Γαμώτο μου
Δεν θέλω
Άλλο κλάμα
Δεν έμεινε
Άλλο να κλάψω
Τίποτα
Όλο πετάω δέρμα
Πετάω δέρμα
Μου έμειναν μόνο
Τα όργανα
Και λίγα νεύρα
Ουρλιάζουν
Μέσα μου
Τόσες φωνές
Μα άλλο
Δεν θα τις πνίξω
Ξεριζώνω
Τα καμμένα
Με τα χέρια
Με τα χέρια
Φυτεύω άλλα
Δέντρα
Δύο, δέκα, χίλια
Όσα τα δάκρυα μου
Τέρμα οι λίμνες πνιγμού
Φυτεύω δάση να αναπνεύσω
Και εσύ αν
Μ’ αγαπάς
Μη γίνεις δάκρυ
Γίνε δέντρο.