Οι άνθρωποι αγαπούν και δεν το ξέρουν: δυο με τ' αγκάθι, μια με τον ανθό. Καθώς τρυπούν τον άλλον, υποφέρουν σαν ξέρουν πως δεν κάνουν το σωστό. -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Ετικέτα: me metro
Ο χάρτης
Κλειστές οι πόρτες στο μπαλκόνι μας Ήρθαν Χριστούγεννα και Πάσχα Πλέκουν τα Μέσα την αγχόνη μας Κι όλοι σιχάθηκαν τη μάσκα -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Κατάθεση
Η ύπαρξη μου σε δίνη Και πολύ μου τη δίνει Ζάλη και σκοτοδίνη Χάος και αδρεναλίνη -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Καθήλωση
Τα σπίτια μας στενεύουν τις Δευτέρες Τα Σάββατα ξανοίγουν μια στιγμή Μας κλείσανε σαρανταπέντε μέρες Και ψάχνουμε στους τοίχους μας ρωγμή -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Χορός
Φύλλο αλαφρό Και πώς πετά Με την ορμή Του ανέμου -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Ο φόβος της αγάπης
Ποτέ μου δεν τη γεύτηκα την αίσθηση Κατάλευκη θα ήταν η αγκαλιά σου Στο δράμα μου και στην γλυκιά ψευδαίσθηση Στερήθηκα για πάντα το άγγιγμα σου -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Η γη που με ματώνει
Δεν έχει γεια Στη γη που με ματώνει Έχει νεκρούς Στης θάλασσας τ' αλώνι Έχει κραυγή Μητέρας που στοιχειώνει Κι ένα παιδί Που πια δεν μεγαλώνει -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Πρακτέον
Κράζουν στο βάθος Άγνοια λάθος Ψεύτες με πάθος -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
στίξη 