Κι όλα αυτά ενώ μπορώ με μια μικρή ματιά να σκύψω πάνω απ’ την κάμαρά σου και να δω με τα ίδια μου τα μάτια με ποιον τέλος πάντων ξαπλώνεις τη νύχτα σε ποιον ψιθυρίζεις -στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Ετικέτα: Βραδινά Τσιγάρα
Κι όλοι θα είναι πλέον με κάποιον άλλον
Στο στέκι που πηγαίνω κάθε βράδυ και τα πίνω έχω πλέον ξεναγήσει τους πάντες: -στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Εσύ κι η γαμωάνοιξη
Μετά με ρωτάς τι γίνεται Τι θες να σου πω με πέθανες στην Άνοιξη πως όλο θα ‘ρθει, πως όλο θα ‘ρθει κι απ’ τις τόσες φορές που το πίστεψα ήρθε κι ούτε με νοιάζει.
Αν δεν έπινα
διότι αν δεν έπινα τα χείλη μου θα έκαναν μακροβούτι στο λαιμό σου αποδεικνύοντας περίτρανα την καύλα μου για σένα.
Μικρά ποιήματα
Η πιο ζεστή χώρα του κόσμου: ο λαιμός της
Πολύ πρωί – δεν θυμάμαι ποιο
το χειρότερο απ’ όλα είναι πως δεν σου μιλάω δεν σου στέλνω πια ποιήματα ούτε κι εσύ τραγούδια δεν γράφω πια
Αύριο
Κι η ποίηση θα μού ‘ρθει αύριο. Κι η σκέψη θα μού ‘ρθει αύριο.
Απόγευμα, διαμέρισμα
Κάποιος άλλος μου υπαγορεύει στο κεφάλι μου τι να γράψω. Αρκετά κάθισε λέει και με προειδοποιεί πως τώρα πια δεν θα σωπάσει.
Καρφί
Είμαστε η ανυπότακτη πολιτεία. Είμαστε τα ποιήματα στο δρόμο. Είμαστε το ουρλιαχτό. Είμαστε το γυμνό σώμα.
Νύχτα 99η
αμέθυστο ήταν, φοβήθηκε τον θάνατο το δόλιο, προχώρησε μέσα στο κρύο, καλύτερα λέει να μην πεθάνω απόψε, μπορεί τελικά και να’ ταν μεθυσμένο, ποιο σώμα δεν θέλει να πεθάνει απόψε;
στίξη 