Έχεις δίκιο φίλε μου Μα όσο κι αν μοιάζουμε Ο δρόμος ο δικός μου είναι εκείνος της φωτιάς -στα λόγια η Ελένη Γεωργίου
Ετικέτα: νέοι ποιητές
Νέα Υόρκη
Το ξέρεις αυτό που λένε για τα χέρια που κουμπώνουν; Σπάνια συμβαίνει. Ίσως και ποτέ. Πόσο ωραία αίσθηση να κουμπώνουν τα χέρια των ανθρώπων. -στα λόγια η Ελένη Γεωργίου
Tunnel Vision
από αισθήσεις επιλεκτικές επιλέγω εκείνη που με οδηγεί με ιλιγγιώδη ταχύτητα και με μαθηματική ακρίβεια πάνω σου· -στα λόγια η Ειρήνη Μαρκάκη
Κρέμα ματιών
Όταν παρατάς κάτι στη μέση σου μένει πάντα ένα «αν» αλλά καμιά φορά το «αν» είναι λιγότερη ζημιά απ’ το χαμένο χρόνο. Μαλακίες. Έτσι λέω στον εαυτό μου. Το «αν» είναι από μόνο του χαμένος χρόνος. -στα λόγια η Έλενα Κτενοπούλου
Η μυωπία σου ενδέχεται να καταστρέψει τον κόσμο
Πάνε δεκαπέντε μέρες και δεν έμεινε τίποτα ζωντανό απ’ την αρχή μου ως το τέλος μου. Απ’ τη μια άκρη του μυαλού μου ως την άλλη. -στα λόγια η Έλενα Κτενοπούλου
ελλείψεις πειθούς ή ελλείψεις πάθους
Μπορώ να σε πείσω για τους λάθος χειρισμούς κυβέρνησης, για τις ελλείψεις του εκπαιδευτικού, για το ποσό άχρηστες είναι οι περισσότερες κοινωνικές συμβάσεις αλλά δεν μπορώ απόψε με τίποτα να σε πείσω ότι σ’ αγαπάω. -στα λόγια η Έλενα Κτενοπούλου
Χορός
Φύλλο αλαφρό Και πώς πετά Με την ορμή Του ανέμου -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Με μία κίνηση με ξεγελάς
Όταν τελικά, αποφασίζεις ευθαρσώς να μου πεις τι σου συμβαίνει, στο τέλος της πρότασης σου ένα δάκρυ με περιμένει. Σηκώνεσαι νωχελικά και ντύνεσαι. -στα λόγια η Κατερίνα Κουνάβη
Ζοφερό μίσος
Κρυβόμαστε μια ζωή, μεσ' στην σκιά μας. Συνοδευόμενοι από ανασφάλεια και μοναξιά, όμως παρόλα αυτά μέσα μας μια επανάσταση ξεκινά. -στα λόγια η Κατερίνα Κουνάβη
Μελάνι
Πώς πετάνε Μακριά σου; Πώς φεύγουνε, Πώς τρέχουνε; -στα λόγια η Cherie
στίξη 