Όταν παρατάς κάτι στη μέση σου μένει πάντα ένα «αν» αλλά καμιά φορά το «αν» είναι λιγότερη ζημιά απ’ το χαμένο χρόνο. Μαλακίες. Έτσι λέω στον εαυτό μου. Το «αν» είναι από μόνο του χαμένος χρόνος. -στα λόγια η Έλενα Κτενοπούλου
Ετικέτα: Ξενώνας στίξη
Η μυωπία σου ενδέχεται να καταστρέψει τον κόσμο
Πάνε δεκαπέντε μέρες και δεν έμεινε τίποτα ζωντανό απ’ την αρχή μου ως το τέλος μου. Απ’ τη μια άκρη του μυαλού μου ως την άλλη. -στα λόγια η Έλενα Κτενοπούλου
ελλείψεις πειθούς ή ελλείψεις πάθους
Μπορώ να σε πείσω για τους λάθος χειρισμούς κυβέρνησης, για τις ελλείψεις του εκπαιδευτικού, για το ποσό άχρηστες είναι οι περισσότερες κοινωνικές συμβάσεις αλλά δεν μπορώ απόψε με τίποτα να σε πείσω ότι σ’ αγαπάω. -στα λόγια η Έλενα Κτενοπούλου
Με μία κίνηση με ξεγελάς
Όταν τελικά, αποφασίζεις ευθαρσώς να μου πεις τι σου συμβαίνει, στο τέλος της πρότασης σου ένα δάκρυ με περιμένει. Σηκώνεσαι νωχελικά και ντύνεσαι. -στα λόγια η Κατερίνα Κουνάβη
Ζοφερό μίσος
Κρυβόμαστε μια ζωή, μεσ' στην σκιά μας. Συνοδευόμενοι από ανασφάλεια και μοναξιά, όμως παρόλα αυτά μέσα μας μια επανάσταση ξεκινά. -στα λόγια η Κατερίνα Κουνάβη
Άβυδος
Λίγα χιλιόμετρα μακριά από τα Μέγαρα, πλησιάζει στο ΣΠΙΤΙ. Εκεί τον περιμένουν οι συγκάτοικοι του. -«Έλα ρε Πετράν, σε πόσο θα ’σαι εδώ;» -«Δε θα αργήσω, φούντα βρήκαμε;» -«Ρολάρω» -στα λόγια ο SideliK_2
since 19/till 19
Στο μεταίχμιο φθινοπώρου και χειμώνα, η πόλη είναι μεσ' την καύλα. Υγρασία που σηκώνει καπνό και αλκοόλ, σ' αποπνικτικά πάρτυ κατάληψης που μουσκεύουν τους θαμώνες. -στα λόγια ο SideliK_2
Το όνειρο
Το ομιχλώδες βάθος της θάλασσας Της άγριας και ανεμοδαρμένης θάλασσας Κάτι μου θυμίζει -στα λόγια η Διονυσία
Εγώ ή το άλλο μου εγώ;
Βλέπω έναν Άνθρωπο Και όχι μια κοπέλα που μπορεί να είναι όμορφη, κοντή, ψηλή Αλλά έναν Άνθρωπο -στα λόγια η Διονυσία
Άτιτλα
Σε μία έρημη πόλη οι δείκτες του ρολογιού ηχούν δυνατά ο χρόνος κυλάει μα όχι για μένα -στα λόγια η Διονυσία
στίξη 