Νομίζω ότι πλέον χρησιμοποιώ τις ίδιες λέξεις ή σου μιλάω για τα ίδια θέματα. Χάνει την δυναμική της η φαντασία μου. -στα λόγια η Ισμήνη Κατσάβαρου
Κατηγορία: Π(ρ)όζα
Η συμφωνία της κουζίνας
Νερωμένο φαγητό - νερωμένη ζωή - οικείες καταστάσεις, είχε σκεφτεί και γελούσε πικρόχολα, ενώ έψηνε μανιτάρια στον φούρνο. -ένα όραμα από την Ελένη Γεωργίου
του αρέσει περισσότερο η σκοτεινή πλευρά της σελήνης
Κοιτάζω την Ε. και νιώθω πως θέλω να κολλήσω πάνω της σαν μαγνήτης. Η Μ. δίπλα μου δεν παίρνει χαμπάρι, η Μ. δίπλα μου δεν θα έπαιρνε χαμπάρι ακόμη κι αν άφηνα την Ε. να με καταπιεί ολόκληρο, εκεί μπροστά σε όλους. -ένα όραμα από τον Νίκο Σταϊκούλη
Γκύζη
Το αγαπημένο μέρος στη Γη, γεννιέται εκεί που γεννιέται ο κίνδυνος, ένα καταφύγιο που γράφει το όνομά σου -ένας νόστος από την Ισμήνη Κατσάβαρου
34,4 εκατοστά
τώρα τ’ αστέρια βαριούνται και πλέον δεν μετατοπίζονται -στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Ίχνος 2. Άσωτος
Τώρα που γύρισε και που ήταν η πόρτα ανοιχτή μισάνοιχτη όπως όταν περιμένεις να επιστρέψει η γάτα από τον κήπο –άραγε εκείνον περιμένανε ή καμιά γάτα; -στα λόγια ο Σταμάτης Παρασκευάς
π.Χ (πριν χρειαστεί να σου πω σ’ αγαπώ)
Ίσως να αγγίξαμε και λίγο και την τακτική του κόσμου που αγωνιά να γεννιέται, προσδοκά να δουλεύει, προσπαθεί να νοιάζεται, λυτρώνεται να αγαπά και τρέχει να πεθάνει. -στα λόγια η Ισμήνη Κατσάβαρου
Ημερολόγιο διαμερίσματος #1
Ορίστε κι η σημαντικότερη παρομοίωση των λέξεων : το κεφάλι μου σαν οβίδα που κοντεύει να εκτοξευτεί, κι αν δεν εκτοξευτεί, τουλάχιστον να σκάσει -στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
In a Lonely Place
αν αύριο η πόλη μαυρίσει /ποιος θα ισχυριστεί πως ήταν άσπρη;/ που πηγαίνεις αλήθεια όταν νοσταλγείς ένα μέρος που δεν υπάρχει πια/ -στα λόγια η Ισμήνη Κατσάβαρου
Ένα βουητό στο δάσος
Σήκωσε αργά το κεφάλι του και τον κοίταξε. Τα μάτια του ήταν θολά. «Πεινάμε», του είπε σιγανά. -στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
στίξη 