Κοίταζε τα πράγματα τριγύρω που ξαφνικά τού είχαν γίνει τόσο αγνώριστα και τόσο παράξενα, και προσπαθούσε να καταλάβει τι ήταν αυτό που ζούσε, αν ήταν έστω όνειρο ή πραγματικότητα. Πώς είναι δυνατόν να έχουν αλλάξει τα πράγματα ; Ή μήπως αυτός τα έβλεπε τώρα διαφορετικά; -στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Και κάτι ακόμη: τελευταία άρχισε να βλέπει, κυριολεκτικά, τα πράγματα από στραβά έως ανάποδα. -στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Μη βγεις, γιατί φοβάμαι μήπως από το πολύ νερό και το καινούργιο σαπούνι ξεχάσεις πως μυρίζω, μη πιστέψεις πως τα γράμματά μου έχουν άλλον αποστολέα, μη θεωρήσεις ότι το τώρα είναι το αύριο και το αύριο είναι το μέλλον, ε και δεν μπορώ να εναποθέσω όλες μου τις ελπίδες σε αυτό -στα λόγια η Ισμήνη Κατσαβάρου
μιάμιση ώρα από τα Γιάννενα μέσω της Εγνατίας Οδού και αποτελεί μια διαφορετική εξόρμηση, αν έχετε κουραστεί από τα συνηθισμένα. -στα λόγια η Έλενα Ζιάβρα
Σίγουρα υπάρχουν πολλά όμορφα μέρη στην Ελλάδα, αλλά κάποια από αυτά είναι ξεχωριστά για τον καθένας μας. Και ξεχωρίζουν τόσο για το τοπίο τους, όσο και για τους ανθρώπους τους. Γιατί ωραία τα δένδρα και τα βουνά, αλλά οι άνθρωποι κάνουν τους τόπους ιδιαίτερους και μοναδικούς. -στα λόγια η Έλενα Ζιάβρα
Όχι σταμάτα οι διάλογοι δεν σου κάνουν καλό και το καλοκαίρι δεν σου υποσχέθηκε ότι θα σε αγκαλιάσει κι αυτό. Πώς μπερδεύεσαι τόσο εύκολα με τα γεγονότα; -στα λόγια η Ισμήνη Κατσαβάρου
Βρισκόμαστε σχεδόν στη μέση ενός καυτού και ιδιαίτερου καλοκαιριού, οπότε σκέφτηκα σήμερα να ταξιδέψουμε στα παραμυθένια Χανιά και συγκεκριμένα στην πιο μαγευτική παλιά πόλη, που δεν χορταίνεις να ανακαλύπτεις. -από την Έλενα Ζιάβρα
Το μόνο που μπορούσα να κάνω είναι να αφήσω τα δάχτυλα του χεριού μου να περπατήσουν πάνω σε αυτόν τον ζεστό καυτό τοίχο. Έμεινα εκεί ώρες, δεν είχα το κουράγιο να ανέβω αλλά σκαλιά. Γύρω στις 8. Γύρω στις 8. Γύρω στις 8. -στα λόγια η Ισμήνη Κατσαβάρου
Λίγο μετά τις 10:00 το πρωί και αφού χαιρετηθήκαμε μπήκαμε στο αμάξι και αφήσαμε πίσω μας το γραφικό χωριό. Άνοιξα το παράθυρο του αυτοκινήτου και ξέκλεψα όσες εικόνες μπορούσα. Ούτε που κατάλαβα πως πέρασαν 7 μέρες… -από την Έλενα Ζιάβρα
Σε όλα αυτά τα γαμημένα δαγκώματα των κάτω χειλιών, που ματώσαμε για να μη παραδεχτούμε τα όνειρα που θάφτηκαν στο τρίτο συρτάρι του δωματίου μας. -στα λόγια η Ισμήνη Κατσαβάρου
στίξη 