Είναι βέβαια και οι άλλοι που στην εκπνοή του χρόνου στριμώχνουν πράγματα αόρατα, τσαλακωμένα και περίτεχνα μπερδεμένα μεταξύ τους. -στα λόγια ο Παρθένιος Νικόλαος
Ετικέτα: ελληνικά ποιήματα
Μικρά ποιήματα ΙΙ
Τυφλώθηκε η πόλη ή μήπως έχει αρχίσει να χαράζει; -στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Διαπίστωση
Πρέπει να μάθω να κολυμπάω στην απροσδιοριστία, να πετάω στη λεπτή χαραμάδα ανάμεσα στην απουσία και την παρουσία -στα λόγια η Κωνσταντίνα Πορφυρού
«Η μονωδία της έρημος», του Ζ. Δ. Αϊναλή
Εικόνες που δημιουργούν μια ατμόσφαιρα μυστική, παραμυθιακή, και λόγια που περισσότερο σε διψάνε παρά σε ποτίζουν. -στα λόγια ο Νίκος Σταϊκούλης
Οπτική
Κοίταξε Υπήρξα κενό Με κατεύθυνση Κάθετη Με βλέμμα Νεκρό -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Η θλίψη είναι μία μουσική που μπορείς να χορέψεις
Και γελάμε Και κλαίμε Και μαζί περάσαμε πολλά λέμε Και έχουμε να περάσουμε άλλα τόσα να περάσουμε Λέμε. -στα λόγια ο Σπύρος Μάρκος
Πατρίδα
Τα δάχτυλα μου, Στα μαλλιά σου Χάνονται Ψηλαφίζουν Τις εκρήξεις -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Κάτι ώρες [Δ.Ν.]
Είναι κάτι ώρες που κάθε αντικείμενο αποκτά μιλιά αντικαθιστώντας τη δική σου. Είναι κάτι ώρες που τα φορέματα ψάχνουν κορμιά για νυχτερινούς χορούς. -στα λόγια ο Κωνσταντίνος Ι. Κορίδης
Μου τα χρωστάς
Μου χρωστάς έναν περίπατο, μία άνοιξη και έναν Αύγουστο. -στα λόγια η Κατερίνα Αναστασιάδου
Εξομολόγηση
Αν είναι μόνο Να πληγώσουμε Κάποτε Ο ένας τον άλλον Ας γιατρευτούμε Ύστερα. -στα λόγια ο Γ. Σ. Αλεξάνδρου
στίξη 